Taştan Tık'a

Geçenlerde Orhun abideleri ile ilgili bir yazı okudum.
Atalarımız, düşüncelerini, duygularını ve yaşadıklarını taşa kazımışlar.

Bu ebediyete meydan okuyan bir eylem değil mi?

Taş, zamanın akışına direnen, yüzyıllar boyunca hikayeleri taşıyan bir anıt olmuş.
Peki ya biz?

Dijital çağın insanları olarak, bu kıymetli mirası nasıl sürdürüyoruz?
"Atalar taşa kazıyıp yazmışlar, bizler kağıda yazmaktan aciziz" derler ya, işte tam da bu söz, günümüzde anlamını daha da derinleştiriyor.

Dijital dünyanın cazibesine kapılıp, her şeyi sanal ortamlara taşıyoruz. Fotoğraflarımız, videolarımız, yazılarımız, hepsi birer tık uzağımızda.
Ancak bu kolaylık, bir yandan da kaygı yaratıyor.
Gelecek nesillere ne bırakacağız?
TB'ler, hafıza kartları, bulut depolama alanları...

 Bunlar ne kadar güvenilir?
Bir elektrik kesintisi, bir sistem çöküşü, tüm anılarımızı bir anda yok edebilir mi?
Taşın verdiği o güven duygusu, dijital dünyada yerini bir belirsizliğe bırakıyor.

Elbette dijitalleşme kaçınılmaz.
Teknoloji hayatımızı kolaylaştırıyor, iletişimi hızlandırıyor.
Ancak bu durum, geleneksel yöntemleri tamamen unutmamıza sebep olmamalı.
Önemli belgelerimizi hem dijital ortama aktarmalı hem de fiziksel olarak saklamalıyız. Tıpkı atalarımızın hem taşlara kazımış hem de el yazması kitaplara yazdığı gibi.
Unutmayalım ki, dijital dünya ne kadar gelişirse gelişsin, insan dokunuşunun, el yazısının, mürekkebin kokusunun yerini tutacak hiçbir şey yoktur.

Gelecek nesillere bırakacağımız en büyük miras, belki de bu dokunuş olacaktır.
 Onlara sadece bilgi değil, aynı zamanda bir duygu, bir anı bırakacağız.
Aslında bu durum, sadece kişisel anılarımız için geçerli değil.
 Toplumların hafızası da dijital ortama taşınıyor. Tarihi belgeler, fotoğraflar, videolar, hepsi dijital arşivlerde saklanıyor.

Ancak bu arşivlerin güvenliği ve geleceği konusunda ciddi endişelerimiz var.
Taştan tık'a uzanan bu yolculukta, geçmişimizle geleceğimiz arasında köprüler kurmak zorundayız.

Unutmayalım ki, anılarımız sadece bize ait değil, aynı zamanda gelecek nesillere emanettir.

İsmail Hakkı Ergün