Puslu Dumanlı Kent

Cebimizde paramız yoktu,
Puslu dumanlı kentte
 Soğan ekmek yerdik ,
Puslu dumanlı kentte 
Yoksulduk onurluyduk,
Hırsıza hırsız derdik ve hırsızlıkla gurur duymazdık.
İtibarı şanda şöhrette değil alınterinde arardık
Puslu dumanlı kentte 
Tanya’nın memleketini sevdiği gibi 
 Solcular severdi puslu dumanlı kenti 
  Alperenlerin hiç bitmezdi 
Puslu dumanlı kente olan sevdası 
Herkes bilir 
Puslu kentin asil çocuklarının kırmızı çizgisinin 
Atatürk ilke ve İnkılapları olduğunu  
yarı aç midemiz, üşüten giysilerimizle 
Güneşe bir el ateş ettik
Bilemedik kendimizi erittik
 Terk etti beyaz martılar kenti
Leş yiyici kargalar çoğaldı  kentte 
 Bilmezler ki 
Gecenin karanlığında, kentin caddelerinde 
Yırtık ayakkabılarımızla zorlukla sendeleyerek ilerlediğimizi 
kalemini satmadan onurlu bir kavga verdiğimizi...
 Puslu Dumanlı Kentte, Aliağa’da